In december vielen we tijdens een trip naar Vlieland met onze neus in de boter: er trok een flinke storm met windstoten tot 130 km/uur over het wad, en het was ook nog eens springtij. Omstandigheden die niet vaak voorkomen, en ook fotografisch vaak bijzondere dingen opleveren. Het water werd tot zo’n hoogte opgestuwd dat de hele kade bij de haven in de golven verdween, en ons hotel met zandzakken gebarricadeerd moest worden. Omstandigheden die ook de Vlielanders zelf, die toch wel wat gewend zijn, niet vaak meemaken. Gelukkig is de schade beperkt gebleven, en kan ik deze foto’s zonder nare bijsmaak plaatsen. De volgende dag lagen er op het strand vlak bij het dorp een aantal zeehonden bij te komen van de storm, nadat ze van Richel, de zandplaat waar ze normaliter op liggen, weggespoeld waren.
